Solarium a łuszczyca - czy pobyt w solarium może Ci zaszkodzić?

Korzystny wpływ promieni słonecznych w leczeniu skóry był wykorzystywany już w starożytnych Indiach i Egipcie. Znana nam obecnie fototerapia została wprowadzona do użytku pod koniec XIX wieku przez Nielsa Finsena, laureata nagrody Nobla. Współcześnie coraz więcej osób boryka się z łuszczycą(1-8% populacji), jednak specyfika tej dermatozy uniemożliwia jej likwidację, a leczenie polega na minimalizowaniu objawów skórnych. W leczeniu łuszczycy powszechna jest fototerapia. Z reguły ta forma terapii jest skojarzona z podawaniem odpowiednich leków, np. retinoidów, o działaniu przeciwzapalnym. Chorzy poddawani fototerapii korzystają ze specjalnych paneli oraz kabin świetlnych, które są umiejscowione wyłącznie w gabinetach lekarskich. Najczęściej stosowane rodzaje naświetlań w fototerapii to:

• PUVA(psoralen ultrafiolet A)klasyczne naświetlanie, w syntezie z doustnymi środkami uwrażliwiającymi(psoralenami)
• Re – PUVA(zabieg PUVA połączony ze stosowaniem retinoidów)
• UVB broad band(fototerapia zawierająca naświetlania UVB, w całym zakresie, emitowane przez słońce oraz lampy w solarium)
• UVB narrow band(fototerapia z wąskim spectrum promieniowania)
• SUP(selective UVB fototherapy), czyli fototerapia selektywna(305-325nm)

Alternatywną formą łagodzenia dla pacjentów cierpiących na łuszczycę są kąpiele słoneczne oraz solarium. Na wstępie należy więc podkreślić, iż korzystanie z solarium przez osoby cierpiące na łuszczycę powinno odbywać się ściśle według wskazań lekarskich. Nigdy nie należy zastępować profesjonalnej terapii PUVA pobytem w solarium.

Skutki pobytu na solarium

Negatywne skutki promieniowania UV, jakiemu poddawana jest skóra chorego na łuszczycę podczas opalania w solarium, dzielimy na skutki krótkotrwałe oraz chroniczne. Według danych niemieckiej organizacji Krebshilfe, zajmującej się walką z rakiem, ze 100 tyś. zachorowań na raka 3000 jest efektem działania promieni ultrafioletowych, które są emitowane przez solaria. W raporcie(UOKiK, 2010) zawarta została informacja, iż w wynikach kontroli przeprowadzonych w 2009 roku 83% laboratoryjnych łóżek opalających w Europie wykazało przekroczenie dopuszczalnych poziomów promieniowania UV(0,3W/m2). Na terenie Unii Europejskiej maksymalny poziom promieniowania został przekroczony pięciokrotnie! Zatem zbyt długa, nie podlegająca kontroli lekarskiej ekspozycja ciała na działanie promieni UV może nie tylko spowodować dotkliwe poparzenia skórne, ale niestety także wywołać zmiany nowotworowe. Warto wiedzieć także, iż do negatywnych skutków promieniowania UV należy również immunosupresja. Jest to hamowanie procesu wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych w organizmie. W efekcie następuje osłabienie odpowiedzi immunologicznej skóry. Także uszkodzenia DNA oraz fotostarzenie skóry to efekty korzystania z solarium, także osób chorych na łuszczycę. Nadmierne korzystanie z solarium może także spowodować uzależnienie zwane tanoreksją. Do pozytywnych wyników promieniowania UV  należy  z pewnością korzystny efekt w postaci umożliwienia syntezy witaminy D3. Warunkiem jest jednak poddawanie pacjenta naświetlaniom w  wyżej opisanym aparacie przypominającym solarium, jednak będącym w gabinecie lekarskim, pod stałym  nadzorem lekarza. Naświetlania powinny odbywać się co najmniej 2-3 razy w tygodniu.

Czytaj również:

• Rola witaminy D w walce z łuszczycą
  
• Dieta w łuszczycy - co jeść i jakich pokarmów unikać
• Suplementacja diety w łuszczycy